دلتنگی زبون نفهم ترین حس دنیاست
حالا تو هی واسش منطق بیار!

دلبرمعروف دلم بدجور معروفه.اونقدر که هزاران نفرعاشقشن و من مبتلا ترم ...

به قول خودش:وقتی باران میگیرد،هوایت ابریست، وجودت جاریست،حضورت خالیست...
و دچار یعنی عاشق ...

باران کمی آهسته تر اینجا کسی در خانه نیست
من هستم و تنهایی و درد بزرگی که نامش زندگیست....

سخت است بخندی و دلت غم زده باشد
هر گوشه ای از پیرهنت نم زده باشد
سخت است به اجبار به جمعی بنشینی
وقتی دلت از عالم و آدم زده باشد

‏اونی که گفته بود یه روز خوب میاد و زنده میخوام....
رسمش نبود از عاشقی فقط تنهایـیش نصیب من بشه...

تو زندگـــــــی یه پوشــه هست به اســـم

حســــرت به دل

که قشنـــگترین آرزوهــا توشـــه ......!

خسته و زخمی زخمی
ابری ابری چشمام
نشو دلواپس من که
خیلی وقته خیلی تنهام

گرگ باش!
مغرور!
برشب پادشاهي کن ميخواهي خنجر بزني از رو به رو بزن!
مثل گرگ تعصب داشته باش!
مثل گرگ حتئ به شير هم رحم نکن!
مثل گرگ رو در رو حقت را بگير!
دوستانت را ليس بزن دشمنانت را گاز بگير!
در برابر سگان ولگرد بي تفاوت باش آنها با پارس کردن بيهوده زنده اند!
گرگ باش هميشه با گله اما تنها.....

دريا-گلبرگ

اي زندگي من خسته ام تاکي سکوت تاکي قفس
اي مرگ تو اين دست من دستم بگير
در سينه ام اي آرزو محض خدا ديگر بمير
اي لحظه ها من از شما زخم خورده ام ترکم کنيد
اي روز وشب من آدمي دل مرده ام درکم کنيد
من تا گلو در حسرتم افسرده ام درکم کنيد
از وحشت فرداي خود آزرده ام درکم کنيد
اي اشک گرم آروم بريز بر گونه بيمار من،لذت ببر اي غم تو از اينهمه آزاره من
اي لحظه پايان من اين امشبو فردا نکن........

شب يلدا واسه هرکي يه خوبي داشت واسه منم اين بود که ميتونستم يک دقيقه بيشتراز هميشه به تو فکر کنم و هرروز بجاي 1440 بار بغض کردن و فکر کردن به تو ميتونستم 1441 بار به تو فکر کنم
آهاااييييي توي که رفتي من بخشيدمت اما من هميه اين شهر رو باتو قدم زدم بهم بگو کجا برم که خاطرهاي که داشتيم اونجا نباشه.......
دريا___

a®¥a@

گلايه ي نيست منو فاصله ها همزاديم گاه تورو از دور ببينم خوبه خوب است حاله من
با دوست عشق زيباست با يار بي قراري از دوست درد ماند از يار يادگاري......

ياد باد آن روزگار اي دل که ياري داشتي در ميانه باده نوشان اعتباري داشتي از گذرها ميگذشتي خيره سر هنگامه جور روز و شب با ياره يک دل مينشستي روبه رو
حاليا بي هايو هوي آن سر افرازي چه شد؟ يار را بازي گرفتي آخره بازي چه شد؟
اين زمان ديگر سره تو با غريبان آشناست هر دلي ارزان فروشد يار او را اين سزاست.....

دل را دست هرکي سپردم پسم داد
کس تاب نگهداري ديوانه ندارد

دلبري با دلبري دل از کفم دزديد و رفت هرچه کردم ناله از دل دلسنگ نشنيد و رفت گفتمش اي بي وفا دلبر ز دل بردي چه سود؟ از تهه دل برمنه ديوانه دل خنديد و رفت......

بادبادکی فارغ ز غم در آسمانت بودم
ز دستانت گسیخته شد نخِ اتصالم

کاش خود را در چشم هایت نظری می دیدم
من به آیینه چشمانت سخت ایمان دارم

جوان تر بودم شدی تک برگ روی شاخه ام
درختی که دگر بعد تو برگ ندادم، خشکیدم

حس بنده ی گنهکار و بد اختر و تنها دارم
نکند خدایی که هر لحظه به تو بازگشت دارم؟

آرزو هایم کوله بسته ،می کنند هرشب غروب
نیست امیدِ طلوع درین بخت، اعتراض دارم

《کیان_آشفته》

حس اون آدمى رو دارم كه تصادف كرده، بلند ميشه و گرد و خاك لباساشو مي تكونه، به همه لبخند ميزنه و ميگه "خوبم بابا، چيزى نشده" بعدش چهار قدم راه ميره يهو مى افته، ميميره :)