تاریخ انتشار : خرداد 1392
درخت را دیدهای که چگونه در پس حلول بهار، شکوفهدار شدن را تجربه میکند؟
قنات را دیدهای که با چه اشتیاقی، لحظه تموّج آب را در دل خویش، به رخ کویر میکشد؟
کعبه نیز همینگونه، مباهات رویش تو را بر جهان فریاد میزند. این کعبه نیست که شکافته میشود تا شکفتن تو را لمس کرده باشد؛ این آغوش خداست که برای تحویل دادن تو به آفرینش خویش، گشوده شده است.
محبوبه زارع











.gif)
.gif)