تاریخ انتشار : مرداد 1396
اگر روزی
مهمانِ آغوشِ گرم
و
فضای روح نوازِ ضریحش شدید...
به امامِ مهربانم بگویید
که او
پشتِ درب های حرم ِ امنَ ت
دلش
از سردی روزگار شکست. . .
بگوییدش
پناه آورده بود
اما
با چهره ای خیس به تماشای مهمانانت نشست...
بگویید
او
همان خسته دلی بود
که تمام داراییَ ش
یک دل بود و بَس...
که آن هم
میان ازدحامِ زائرانت
شکست...