تاریخ انتشار : بهمن 1393
اعتراف ميكنم يكى از وقت هايى كه به بزرگى خدا پى ميبرم وقتيه كه سرما ميخورم
چون وقتى سرما ميخورم احساس ميكنم نفسى كه ميره بر نميگرده يه جورى فكر ميكنم خدا ميگه ببين همين نفسى كه راحت مياد و ميره اگه من نخوام ميتونم بگم بره ولى ديگه برنگرده!
هر نفسى كه فرو ميرود ممد حيات است و چون بر مى ايد مفرح ذات
پس در هر نفسى دو نعمت موجود است و بر هر نعمت شكرى واجب
خدايا با اينكه خيلى مشكلات هست ولى به خاطر همه چى جدا شكرت!











.gif)
.gif)