این شب ها من گوشه ی”بالشو”
گاز میگیرم
که صدای هق هقم از اتاق بیرون نره…
تو گوشه ی “لباشو” گاز بگیر…

-_- خیــلی طوفـــانیه دریــــا امشبــــ ، مگـــه موجــا تورو با کـــی دیدنـــ ؟؟؟ -_-

رفتــــــــــــــــی ؟؟؟!!!!!!!
فـــــدایِ چشمــــانِ خیســــــم ...
وعــــده ی مـــا آن روزی باشـــــد کـــــه ...
برای نوازشِ دستــــانـــــم ...
آغوشـــــــم ...
مهـــــربانی هـــــایم ...
لـــــَــــه لـــَـــــــــه بزنــــــی ...
آنروز اگــــر پشـــــتِ گوشـــت را دیدی ... مــــــرا هم خـــواهی دیــــــد ...

*^_^*Soltan***Mm72*^_^*

بــزن به ســلامتــي غمــي كه تمــوم نشد* امــا تــوي دل مــونــد و جــاودانــه شد...
تا يكـــي مــث مــن ديــگه احــساس تنــهايي نكنــــــــه

-_- خیــلی طوفـــانیه دریــــا امشبــــ ، مگـــه موجــا تورو با کـــی دیدنـــ ؟؟؟ -_-

ای غــــــریبــــــــــــه ...
دســـت هـــــایـــش را بگیـــــــــــر ...
قـــــدم هـــــایــــش را بشمــــــــــــار ...
امـــــــّــــــــا ...
ســـــــاده نگیـــــــــــر ، سادگـــــیِ نگـــاهــــش را ...
ایـــــن نگـــــاه هـــــا روزی دنیــایم را تکــــان میــــــداد ...

تراوشات ذهنی ام:

عصر ما عصر گریه با شکلک خنده با شکلک
عصر روزهای بد و غمهای بی حکمت..!

لعنت به کسی که میدونه
به غیر از اون هیچکی
تو زندگیست نیست
و به خاطر اون با کسی نمیری ...
ولی بازم تنهات میزاره ...

می دانـی؟!
مـیـتـرسم بـگـوید دوستـت دارم و . . .
مـن یـاد تو بـیفـتم !!

پاییز فصلِ عاشقاست . . .
عاشقایی که تنها شدن . . .
آره . . . هوایِ پاییز،واسه آدمایِ دلتنگه . . .نه آدمایِ خوشحال . . .
:(

ياد گرفتم دستانم كه يخ زد....
ديگر دستهاي كسي را نگيرم...
جيبهاي ماندني ترند...

اوج‎ تنهایم‎ را‎ وقتی‎ فهمیدم‎ که‎ جز‎ بلیط‎ فروش‎ ترمینال‎ کسی‎ نگفت‎ “سفرت‎ به‎ خیر”

کسی رو که میدونی یه روزی میره و تنهات میزاره،
هر چه زودتر راهی کن..
آره؛با رفتنش دآغون میشی..
اما!با موندنش تباهت میکنه..
پس بزار بره...

دختر بچه: روسِت دارم . . . !
پسر بچه:مثه آدم بزرگا؟!
دختر بچه: نه . . .
راستکی . . . !

تـــنهایی یعنی‌
هنوزم دوســـــش داری . . . . ولی‌ حق نــــداری بهش نزدیک بشی‌ !
چــــون اون دیگه تنها نیـــست . . . .

هرکی میپرسه حالمو میگم همه چیز عالیه
هیشکی نمیدونه چقد جای تو اینجا خالیه

به دلم گفتم:آن یوسفی که به کنعانش بازگشت استثنا بود؛
تو غمت را بخور...