خوشا «ذی‌الحجه» روز عید قربان / شروع داستان عشق و ایمان
خواهی که تو را کعبه کند استقبال / مایی و منی را به منا قربان کن

عید قربان، یعنى فدا کردن همه «عزیزها» در آستان «عزیزترین»
و گذشتن از همه وابستگى ها به عشق مهربان ترین

جلوه‌گاه تعبد و تسلیم ابراهیمیان حنیف است و فصل قرب مسلمانان به خداوند در سایه عبودیت

عید قربان، عید فداکارى، ایثار، قربانى، اخلاص و عشق و بندگى، مبارک باد

عید قربان، یادآور زیباترین نمونه تعبد انسان در برابر خداوند متعال است

عید قربان
بالاترین نقطه اى است که اوج مقام بشر تعیین مى شود
و تا ابد، درجه ایمان با همان نقطه سنجیده مى گردد

عید قربان
عید شرافت بنى آدم است و کرامت انسانى اش
جشن رها شدن از قید پدرانى است که جان فرزند خویش را نذر قربان گاه ها مى کردند

عید است بیا بخانه ام قهر مباش / مغرور ترین دختر این شهر مباش
قربان تو گردم همگی میخندند / عیدانه بده و تلخ چون زهر مباش

نگارا عید قربان است قربانت شوم یا نه ؟ / نگفتی یک دمی آیا که مهمانت شوم یانه ؟
برای طوف کویت جامه احرام بر بستم / گدای دوره گرد گوشه خوانت شوم یانه ؟

عید قربان، عید سربلند بیرون آمدن از امتحان عبودیت است

مبارک باد عید قربان ، نماد بزرگ ترین جشن رهایى انسان از وسوسه هاى ابلیس

بگذر از فرزند و جان و مال خویش / تا خلیل اللّه ِ دورانت کنند
سَر بِنه بر کف، برو در کوی دوست / تا چو اسماعیل، قربانت کنند

عید قربان گرچه آیین خلیل آزر است / ملت اسلام را امروز زیب و زیور است
حبّذا عیدى که سرخ از خون قربانى او / گونه اسلام و روى ملت پیغمبر است

عید قربان گشته با یلدای طولانی به یک شب
این عید مبارک بُد و آن شب به سلامت

همچو ابراهیم دیدم شکل قربانی به خواب شکر الله بی عوض مقبول شد قربان من